تقریبا یک سال و نیم از زمان مطرح کردن طرح مناطق آزاد مشترک با کشورهای همسایه می‌گذرد اما این طرح نیز مانند طرح‌های شکست خورده دیگر در مرحله «رویا» متوقف شد!
به گزارش تجارت جهانی، مدعیانی که بزرگترین هنرشان عکس گرفتن با تیم فوتبال بود و ادعای جذب مسافران جام جهانی قطر را طرح میکردند، نتوانستند هرگز یک منطقه آزاد مشترک ایجاد کنند و اکنون پس از یکسال و نیم، خروجی و ثمری مشاهده نشده است!
۷منطقه آزاد قدیمی، هنوز گرفتار اتهام واردات محور است و ۷منطقه آزاد جدید هم فعلا روی‌کاغذ باقی مانده‌اند و با وجود گذشت ۲سال، هیچ یک به مرحله اجرایی نرسیده‌اند با وجود اینکه برخی از آنها، اساسنامه مصوب دارند!
وقتی در مدیریت ۷منطقه آزاد خودمان و وضع قوانین آن، مانده‌ایم چرا سنگ بزرگ بر میداریم!؟
چگونه است که هر از چندگاهی طرح مناطق آزاد مشترک مشترک را سر زبان‌ها می‌اندازیم اما پس از یکسال در دوره دبیر پیشین و نیم سال در دوران دبیر فعلی، هنوز نتوانسته‌ایم‌حتی یک منطقه آزاد مشترک ایجاد کنیم؟
در حالی که همسایه‌های ما هیچ کدام تحریم نیستند اما ما تحریم هستیم در واقع با کدام سیستم بانکی، می‌خواهیم فعالیت‌های مالی مشترک را انجام دهیم!؟ آیا اصلا طرح امکان سنجی انجام شده است؟ مثلا خروجی ایجاد منطقه آزاد مشترک با عراق چیست؟ چه کارکردی دارد؟ یا با پاکستان چه منطقه آزاد مشترکی می‌توانیم ایجاد کنیم؟
آیا در دنیا منطقه آزاد مشترک وجود دارد؟ آیا از تجربیات آنها می‌توانیم استفاده کنیم؟ آیا مناطق آزاد مشترک جهان را دیده‌ایم؟
چهاردهم تیر ۱۳۹۳ بود که دبیر فقید مناطق آزاد از توافق برای ایجاد منطقه آزاد مشترک با قطر ، سرفصل‌هایی را رسانه‌ای کرد اما یازده سال پس از آن، هیچ اتفاقی نیفتاده و کسانی که در یکی دو سال اخیر به مناطق آزاد آمده‌اند با آنکه قدرت و کاریزمای مهندس ترکان را ندارند اما مرتب از مناطق آزاد مشترک سخن می‌گویند.
کاش بجای اینگونه پروژه‌های بدون نقشه راه، لااقل یک مدل کوچک شده مناطق آزاد مشترک را بین دو استان کشور خودمان خلق کنیم تا آزمون و خطا شود و سپس به دنبال بین‌المللی کردن آن برویم نه آنکه عاقبت، لامبورگینی ایرانی، کارآفرینی یک میلیون تومانی، جذب خیالی تماشاگران جام جهانی یا فروش ساختمان مجلل اروند ، در تاریخ به یادگار بماند.
